سگ ها از چه رنگی بدشان می‌آید؟ یک سوءتفاهم رایج!
بسیاری از ما این سوال را پرسیده‌ایم که آیا سگ ها از رنگ خاصی بدشان می‌آید؟ اما پاسخ به این سوال کمی پیچیده‌تر از آن چیزی است که به نظر می‌رسد.
واقعیت این است که سگ ها طیف رنگی محدودتری نسبت به انسان‌ها می‌بینند.
آن‌ها بیشتر به سایه‌های آبی، زرد و سبز حساس هستند. به عبارت دیگر، دنیای رنگی یک سگ بیشتر شبیه به یک عکس سیاه و سفید است که کمی رنگ‌های آبی، زرد و سبز به آن اضافه شده باشد.
بنابراین، سگ ها از هیچ رنگی به طور خاص بدشان نمی‌آید.
آن‌ها به رنگ‌ها به همان شکلی که ما می‌بینیم، واکنش احساسی نشان نمی‌دهند.
آنچه برای سگ ها مهم‌تر از رنگ است، موارد زیر است:
درخشندگی:
سگ ها به اشیاء درخشان و متحرک بسیار حساس هستند.
کنتراست:
تفاوت بین رنگ‌ها و روشنایی اشیاء برای سگ‌ها بسیار مهم است.
حرکت:
سگ‌ها به حرکت بسیار حساس هستند و اشیاء متحرک را بیشتر از اشیاء ثابت دنبال می‌کنند.
بو:
حس بویایی سگ ها بسیار قوی‌تر از انسان‌ها است. آن‌ها بیشتر با استفاده از بویایی محیط اطراف خود را درک می‌کنند.
پس چرا این سوال مطرح می‌شود؟
این سوال ممکن است از این باور نادرست نشأت گرفته باشد که سگ ها تنها قادر به دیدن رنگ‌های سیاه و سفید هستند. در حالی که این باور اشتباه است، اما درک محدود سگ ها از رنگ ها باعث شده است که این سوال مطرح شود.
پس دفعه بعد که می‌خواهید برای سگتان اسباب‌بازی بخرید، به جای تمرکز روی رنگ، به مواردی مانند جنس، اندازه و قابلیت‌های تعاملی آن توجه کنید.
دید سگ چه رنگی است؟
همانطور که در بخش قبلی اشاره شد، سگ ها طیف رنگی محدودتری نسبت به انسان ها درک می کنند. دنیای بصری یک سگ شباهت زیادی به یک عکس سیاه و سفید با کمی ته رنگ آبی، زرد و سبز دارد.
شبکیه چشم پستانداران گیرنده های نوری خاصی به نام سلول های مخروطی و استوانه ای دارد. سلول های مخروطی مسئول دید رنگی هستند و در نور روشن بهتر عمل می کنند. سلول های استوانه ای مسئول دید در نور کم هستند و نقشی در دید رنگی ندارند.
چشم انسان دارای سه نوع سلول مخروطی است که به ترتیب به نورهای آبی، سبز و قرمز حساس هستند. این سه نوع سلول مخروطی به ما امکان می دهند تا طیف گسترده ای از رنگ ها را ببینیم.
اما چشم سگ ها تنها دو نوع سلول مخروطی دارد. این سلول های مخروطی به نور آبی و زرد حساس هستند و به همین دلیل، سگ ها نمی توانند رنگ قرمز را به خوبی تشخیص دهند.
بنابراین، دنیای بصری یک سگ بیشتر شبیه به تصویری است که انسان ها با رنگ های آبی و زرد می بینند. البته، توانایی سگ ها در تشخیص سایه ها و درخشندگی اشیاء بسیار بهتر از انسان ها است.
این محدودیت در دید رنگی، خللی در زندگی روزمره سگ ها ایجاد نمی کند. حس بویایی قوی سگ ها به آن ها کمک می کند تا اطلاعات بیشتری را از محیط اطراف خود دریافت کنند. همچنین، سگ ها می توانند با استفاده از حس بینایی خود، حرکت، اندازه و شکل اشیاء را به خوبی تشخیص دهند.
نتیجه‌گیری
سگ‌ها از هیچ رنگی به طور خاص بدشان نمی‌آید. آن‌ها به رنگ‌ها به همان شکلی که ما می‌بینیم، واکنش احساسی نشان نمی‌دهند. آنچه برای سگ‌ها مهم‌تر از رنگ است، درخشندگی، کنتراست، حرکت و بو است.
